Kinderen die lastig gedrag laten zien of boos zijn, hebben juist de meeste liefde nodig.
Mama is irritant
Het is bedtijd en op de vraag ‘mama, mogen we vanavond nog in bad?’ krijgt onze jongste (5) niet het antwoord wat hij gehoopt heeft.
Zijn blik verandert in standje ‘error’. Dit was voor hem een druppel te veel in zijn emmertje. Woest balt hij zijn vuist, spant zijn hele lichaam aan, gooit zijn hoofd in zijn nek en doet een noodkreet. Daarna loopt hij stampvoetend weg en gooit de badkamerdeur dicht. Boem.
Mijn oudste zoon en ik blijven wat verbaast achter in de badkamer.
Waar ik normaal gesproken ook wel irritatie kan voelen op zulk soort momenten, lukte het me dit keer om met rust en mildheid te kijken. Ik haal mijn schouders op en zeg tegen mijn oudste: ‘Hij heeft het even zwaar vandaag, dat is oké. Ik ga zo naar hem toe.’
Verdacht stil
Terwijl we tandenpoetsen, is het verdacht stil in de andere kamer. Na een tijdje hoor ik weer voetstappen onze kant op komen. Nog steeds een stevige stap en met veel kracht opent hij de deur.
Hij kijk me boos aan, steekt zo boos mogelijk zijn hand uit en overhandigt mij een wc papiertje.
Op dit papiertje staat geschreven: ‘Odette is irietant X!’.
Snel vertrekt hij weer naar zijn kamer.
Ik blijf even stil en bedenk me: kinderen die lastig gedrag laten zien of boos zijn, hebben juist de meeste liefde nodig.
Samen met het wc-papiertje loop ik naar zijn kamer en zeg liefdevol:
‘Wauw, heb jij net helemaal de moeite genomen om een briefje te vinden? Een wc-papiertje afgescheurd en een pen gevonden?’
Hij kijkt me wat verbaast aan en knikt. Ik vervolg..
‘En met al jouw aandacht deze letters voor mij opgeschreven?!’ ‘Dit vind ik echt onwijs bijzonder en lief.’
‘Dankjewel dat je je gevoelens voor mij op hebt geschreven. Ik snap dat je dit niet leuk vindt. Fijn dat je het zo duidelijk laat weten.’
Dit had hij niet verwacht
Iets wat verwarring aan de overkant. Dit is niet de reactie die hij had verwacht, maar hij doet hevig zijn best zijn boosheid niet te laten ontglippen.
Terwijl ik de pyjamaatjes uit de kasten haal, zie ik in mijn ooghoek dat hij weer druk in de weer is met nieuwe wc papiertjes. Er volgen die avond nog een aantal briefjes, met afwisselend de zin: mama is lif, mama is irietant, mama is lif, mama is irietant.
Zo mooi hoe de verwarring ook weer ruimte kan gegeven.
Benieuwd of ik iets voor jou of je kind kan betekenen, om samen te ontdekken hoe meer ruimte gegeven kan worden?
Odette Koelewijn coacht kinderen die vastlopen op school in haar praktijk in Amsterdam. Ze is op haar best als ze samen met kind en ouder manieren vindt om meer plezier en zelfvertrouwen te ervaren. Ze is opgeleid als gymdocent en verder ontwikkeld in psychologie, NLP, EFT-therapie en verbindend opvoeden. Ze is co-creator van het Ik Boek journal, voor meer verbinding en geluksmomenten met je kind.
Dit artikel is oorspronkelijk geschreven voor LinkedIn.
Wil je direct op de hoogte blijven van mijn nieuwe posts, neem dan een kijkje en stuur een connectie-verzoek.